E

smartlearner.lk

O/L 2017 Buddhism Smart MCQ paper paperSinhala medium

1. "මහණෙනි ඔබට දැන් මවක නැත. පියෙකු නැත. එහෙයින් මෙබඳු අවස්ථාවක දී එකිනෙකා ඔවුනොවුන්ට උපකාරිව සහයෝගයෙන් ක්‍රියා කළ යුතුය." බුදුරජාණන් වහන්සේ මෙසේ වදාළේ,

(1)

පූතිගත්ත තිස්ස තෙරුන් මුල් කරගෙනය.

(2)

මහා කාශ්‍යප තෙරුන් මුල් කරගෙන ය.

(3)

උදරාබාධිතව පෙළුණු භික්ෂුවක් මුල් කරගෙන ය.

(4)

මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේ මුල් කරගෙන ය.

2. බුදුරජාණන් වහන්සේට ද ධර්මයට ද සංඝ රත්නයට ද අගුණ කියමින් හා ගුණ කියමින් පැමිණි පරිබ්‍රාජකයා හා අන්තේවාසිකයා පිළිවෙළින් කවරහු ද?

(1)

බ්‍රහ්මදත්ත හා සුප්‍රබුද්ධ

(2)

සුප්පිය හා බ්‍රහ්මදත්ත

(3)

සුප්පිය හා ඉසිදත්ත

(4)

සුප්පිය හා සෝණ දණ්ඩ

3. බුදුරජාණන් වහන්සේ දහවන වස් කාලය ගත කළේ,

(1)

බරණැස ඉසිපතන මිගදායේය.

(2)

විශාලා මහනුවර කූඨාගාර ශාලාවේය.

(3)

පාරිලෙය්‍ය වනයෙහි ය.

(4)

සැවැත්නුවර වේළුවනාරාමයෙහි ය.

4. උස් හඬින් කතා කළහොත් බුදුරජාණන් වහන්සේ තම අසපුවට වැඩම නොකරාවි යැයි කියා තම සිසුන් නිශ්ශබ්ද කරනු ලැබූයේ,

(1)

සෝණදණ්ඩ බමුණා විසින් ය.

(2)

පොට්ඨපාද පිරිවැජියා විසින් ය.

(3)

උපක ආජීවකයා විසින් ය.

(4)

සංජය පිරිවැජියා විසින් ය.

5. බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් රෝග වැළඳීමට හේතු අටක් දේශනා කළේ කිනම් භික්ෂූන් වහන්සේ අරභයා ද?

(1)

ගිරිමානන්ද හිමි

(2)

ආනන්ද හිමි

(3)

මහා කාශ්‍යප හිමි

(4)

මහා මුගලන් හිමි

6. “සත්හට වන බව දුකට වෙදාණන්" යන ලෝවැඩ සඟරා කවි පදයට අනුව බුදුරජාණන් වහන්සේ.

(1)

සත්ත්වයාගේ කායික ලෙඩ දුක්වලට උතුම් වෛද්‍යවරයකු වන සේක.

(2)

සසර දුකට ප්‍රතිකාර කරන උතුම් වෛද්‍යවරයකු වන සේක.

(3)

උසස් ශල්‍ය වෛද්‍යවරයකු වන සේක.

(4)

සත්ත්වයාට වන ඕනෑම ලෙඩ දුක්වලට ප්‍රතිකාර කළ උතුම් වෛද්‍යවරයකු වන සේක.

7. සැරියුත් මහ රහතන් වහන්සේ බුදු සසුනෙහි පැවිදි වීමට පෙර පැවිදිව සිටියේ,

(1)

උපතිස්ස පිරිවැජියා සමීපයේ ය.

(2)

කෝලිත පිරිවැජියා සමීපයේය.

(3)

උපක ආජීවකයා සමීපයේ ය.

(4)

සංජය පිරිවැජියා සමීපයේය.

8. බෝසතාණන් වහන්සේ දාන පරමත්ථ පාරමිතාව පූරණය කළ බව හෙළිවන ජාතක කථාව,

(1)

සස ජාතකයයි.

(2)

සිවි ජාතකයයි.

(3)

වෙස්සන්තර ජාතකයයි.

(4)

මඛාදේව ජාතකයයි.

9. තමා විසින්ම පිළිපැද ඇස්පනාපිට මොළොව දී ම ප්‍රතිඵල දැක ගත හැකි බැවින් ධර්මය,

(1)

ඕපනයිකයි.

(2)

සන්දිට්ඨිකයි.

(3)

අකාලිකයි.

(4)

ඒහිපස්සිකයි.

10. ත්‍රිවිධ රත්නය පිළිබඳ කරුණු දැන ඇති කර ගන්නා පැහැදීම,

(1)

අමූලිකා ශ්‍රද්ධාව නම් වේ.

(2)

තුන්තරා බෝධිය නම් වේ.

(3)

අවෙච්චප්පසාදය නම් වේ.

(4)

භක්තිය නම් වේ.

11. තෙරුවන ගුණ කීයද ?

(1)

නවයකි.

(2)

දහසයකි.

(3)

විස්සකි.

(4)

විසි හතරකි.

12. සිතෙහි කයෙහි නිදිමත ගතිය, උදාසීනකම පවතී නම් පාඩම් කළ දෙය මතකයට නොඑයි. ඒ නිදිමත බව හා උදාසීනකම හැඳින්වෙන්නේ,

(1)

ථීනමිද්ධ නමිනි.

(2)

විචිකිච්ඡාව නමිනි.

(3)

කාමච්ඡන්දය නමිනි.

(4)

ව්‍යාපාදය නමිනි.

13. සමථ භාවනාවෙන් ලැබෙන ප්‍රතිඵලයක් නොවන්නේ,

(1)

මතක ශක්තිය දියුණු වීමයි.

(2)

පිළිවෙළින් යමක් ඉදිරිපත් කිරීමට හැකි වීමයි.

(3)

ත්‍රිලක්ෂණයට අනුව ලෝකය දෙස බැලීමයි.

(4)

වහා අවබෝධ කරගැනීමේ ශක්තිය දියුණු වීමයි.

14. දුශ්ශීල ව නොසන්සුන් සිත් ඇතිව අවුරුදු සීයක් ජීවත් වීමට වඩා සිල්වත්ව සන්සුන් සිත් ඇතිව එක දවසක් ජීවත් වීම ශ්‍රේෂ්ඨ ය” මෙම අදහස ඇතුළත් ධම්ම පද ගාථාවේ මුල් දෙපදය වන්නේ.

(1)

අචරිත්වා බ්‍රහ්ම චරියං - අලද්ධා යොබ්බනෙ ධනං " යන්නයි.

(2)

"යොචේ වස්සසතං ජීවේ - දුස්සීලෝ අසමාහිතෝ" යන්නයි.

(3)

“සුසුඛං වත ජීවාම - වේරිනේන්සු අවේරිනෝ" යන්නයි.

(4)

“සුභානුපස්සිං විහරන්තං - ඉන්ද්‍රියේසු අසංවුතං" යන්නයි.

15. ප්‍රතිසන්ධිය ලබා දීමට ඉවහල් වන කර්මය වන්නේ,

(1)

ජනක කර්මයයි.

(2)

උපත්ථම්භක කර්මයයි.

(3)

උපපීඩක කර්මයයි.

(4)

උපඝාතක කර්මයයි.

16. දුගී පවුලක උපත ලැබුව ද ඉහළ මට්ටමේ රූප ශෝභාව හේතුවෙන් වාසනාවන්ත ජීවිතයක් ගත කිරීමට අවස්ථාව උදාවිය හැක්කේ,

(1)

උපධි සම්පත්තියෙනි.

(2)

කාල සම්පත්තියෙනි.

(3)

ප්‍රයෝග සම්පත්තියෙනි.

(4)

ජාති සම්පත්තියෙනි.

17. පුද්ගලයාගේ චින්තනය හා වීමංසනය පිළිබඳ අයිතියත්, නිදහසත් අගය කරමින් බුදුරජාණන් වහන්සේ කේස පුත්ත නියම් ගම්වාසීන්ට දේශනා කළ සූත්‍රය,

(1)

ව්‍යග්ඝපජ්ජ සූත්‍රයයි.

(2)

කාලාම සූත්‍රයයි.

(3)

වීමංසක සූත්‍රයයි.

(4)

මංගල සූත්‍රයයි.

18. චුල්ලකම්ම විභංග සූත්‍රයේ දැක්වෙන පරිදි අන් සැපතට ඊර්ෂ්‍යා කිරීමෙන් ලැබෙන ප්‍රතිඵලය වන්නේ,

(1)

අඩු වයසින් මිය යාමයි.

(2)

පහත් යැයි සම්මත කුලවල ඉපදීමයි.

(3)

අල්පේශාක්‍යව ඉපදීමයි.

(4)

දුර්වර්ණව ඉපදීමයි.

19. “නැවත සසරට එකතු නොවීම නිසා උපතක් සිදු නොවේ” යන්න සඳහන් වන පටිලෝම පටිච්ච සමුප්පාද ඉගැන්වීම වන්නේ.

(1)

භව නිරෝධා ජාති නිරෝධෝ යන්නයි.

(2)

උපාදාන නිරෝධා භව නිරෝධෝ යන්නයි.

(3)

තණ්හා නිරෝධා උපාදාන නිරෝධෝ යන්නයි.

(4)

වේදනා නිරෝධා තණ්හා නිරෝධෝ යන්නයි.

20. පඤ්ච ස්කන්ධය යනු,

(1)

රූප, වේදනා, තණ්හා උපාදාන, විඤ්ඤාණ ය.

(2)

රූප, වේදනා, සඤ්ඤා, සංඛාර, විඤ්ඤාණය.

(3)

රූප, වේදනා, තණ්හා, උපාදාන, භව ය.

(4)

රූප, වේදනා, සඤ්ඤා, විඤ්ඤාණ, නාම රූපය.

21. 'විභව තණ්හාව ' යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ.

(1)

පරලොවක් ඇති යැයි විශ්වාස කිරීමයි.

(2)

මොලොව-පරලොව දෙකම පිළිගැනීමයි.

(3)

දිගින් දිගටම සසර සැපත විඳීමට ඇති ආශාවයි.

(4)

මොලොව වශයෙන් හැකිතාක් සැප විඳීමට ඇති ආශාවයි.

22. අකුසලය ද අකුසල මූලය ද, කුසලය ද කුසල මූලය ද, අකුසලය ද අකුසල විපාකය ද කුසල ද කුසල විපාක ද දැන දැක ගන්නා ඥානය අරි අටඟි මඟෙහි,

(1)

සම්මා කම්මන්ත නම් වේ.

(2)

සම්මා ආජීව නම් වේ.

(3)

සම්මා වායාම නම් වේ.

(4)

සම්මා දිට්ඨි නම් වේ.

23. ත්‍රි ශික්ෂාවේ සීල ශික්ෂාවට අයක් නොවන මාර්ගාංගය වන්නේ කුමක් ද?

(1)

සම්මා වායාම

(2)

සම්මා වාචා

(3)

සම්මා කම්මන්ත

(4)

සම්මා ආජීව

24. සත්ත්වයන්ගේ විශුද්ධිය පිණිස, ශෝකය, වැළපීම් වලින් තොර වීම හා දුක්ඛ දෝමනස්සයන්ගෙන් මිදීම පිණිස මෙන්ම නිවන් අවබෝධය පිණිස එකම මග ලෙස බුදු දහමේ හැඳින් වෙන්නේ,

(1)

සතර ඍද්ධි පාද ය.

(2)

සතර කමටහන් ය.

(3)

සතර සංග්‍රහ වස්තුය.

(4)

සතර සතිපට්ඨාන ය.

25. රාජ්‍ය පාලකයකුට තම ජනතාවගේ දියුණුව හා සතුට දැක අවංකවම ඒ ගැන සිතුටු වීමේ හැකියාව,

(1)

කරුණාව නම් වේ.

(2)

උපේක්ඛාව නම් වේ.

(3)

මුදිතාව නම් වේ.

(4)

මෙත්තාව නම් වේ.

26. අනුන්ගේ යහපත හා දියුණුව පිණිස කටයුතු කිරීම,

(1)

අර්ථචර්යාවයි.

(2)

සමානාත්මතාවයයි.

(3)

යහපාලනයයි.

(4)

පරාර්ථකාමී බවයි.

27. පාලකයකු පසිඳුරන් පිනවීමට දවසේ වැඩි කාලයක් ගත නොකොට පාලිතයන් හා රට වෙනුවෙන් කළ යුතු යුතුකම් දසරාජ ධර්මවල හැඳින්වෙන්නේ,

(1)

මෘදු බව ලෙසිනි.

(2)

තපස ලෙසිනි.

(3)

ඉවසීම ලෙසිනි.

(4)

සීලය ලෙසිනි.

28. රට වැසියන් වශයෙන් ගෙවිය යුතු බදු මුදල් බුදු දහමේ හඳුන් වන්නේ,

(1)

රාජ බලි නමිනි.

(2)

අතිථි බලි නමිනි.

(3)

දේවතා බලි නමිනි.

(4)

පුබ්බපේත බලි නමිනි.

29. ධාර්මිකව උපයා සපයා ගත් ධනයක් ඇතැයි සිතා යමෙක් සතුටක් ලබන්නේ නම් එය,

(1)

අත්ථි සුඛය නම් වේ.

(2)

භෝග සුඛය නම් වේ.

(3)

අනණ සුඛය නම් වේ.

(4)

අනවජ්ජ සුඛය නම් වේ.

30. භික්ෂූන් වහන්සේලාට උගන්වා ඇති පරිදි උන් වහන්සේලා දන් වැළඳිය යුතු වන්නේ,

(1)

මද වඩනු පිණිසය.

(2)

ශරීරය සරසා ගනු පිණිස ය.

(3)

කඩවසම් වනු පිණිසය.

(4)

පිළිවෙත් පිරීමට උපකාරයක් වනු පිණිස ය.

31. බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ සඳහන් වන පරිදි නැගිට ගැනීමටවත් බැරිතරමට කෑම ගෙන එහිම පෙරළී සිටින්නා,

(1)

කාකමාසක නම් වේ.

(2)

භුත්ත වමිතක නම් වේ.

(3)

තත්ථා වට්ටක නම් වේ.

(4)

ආහර හත්ථක නම් වේ.

32. දෙවන ධර්ම සංගායනාව සඳහා මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියා කළේ,

(1)

සබ්බකාමී මහ රහතන් වහන්සේය.

(2)

උපාලි මහ රහතන් වහන්සේ ය.

(3)

මහා කාශ්‍යප මහ රහතන් වහන්සේය.

(4)

මහාදේව තෙරුන් වහන්සේය.

33. ඒ ඒ ධර්ම කොටස් මුඛ පරම්පරාවෙන් රැකගෙන ඉදිරියට ගෙන ඒම සඳහා භාණක පරම්පරාවලට භාර දුනි. ඒ අනුව මජ්ඣිම නිකාය භාර දෙනු ලැබූයේ,

(1)

සැරියුත් තෙරුන්ගේ ශිෂ්‍යානු ශිෂ්‍ය පරම්පාරාවට ය.

(2)

මහා කාශ්‍යප තෙරුන් ප්‍රමුඛ ශිෂ්‍යානු ශිෂ්‍ය පරම්පාරාවට ය.

(3)

ආනන්ද තෙරුන් ප්‍රමුඛ ශිෂ්‍යානු ශිෂ්‍ය පරම්පාරාවට ය.

(4)

අනුරුද්ධ තෙරුන් ප්‍රමුඛ ශිෂ්‍යානු ශිෂ්‍ය පරම්පාරාවට ය.

34. මොග්ගලී පුත්ත තිස්ස මහ රහතන් වහන්සේ විසින් සම්පාදනය කොට අභිධර්ම පිටකයට එක් කරනු ලැබූයේ,

(1)

පට්ඨානප්පකරණයයි.

(2)

යමකප්පකරණයයි.

(3)

විභංගප්පකරණයයි.

(4)

කථාවත් ථුප්පකරණයයි.

35. මහින්දාගමනයේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් සැලකිය හැකි කරුණක් නොවන්නේ,

(1)

දේශීය භික්ෂු සමාජය ආරම්භ වීම ය.

(2)

මහා විහාරය කේන්ද්‍ර කර ගත් අධ්‍යාපනයක් ඇරඹීම ය.

(3)

රාජ්‍ය පාලනය භික්ෂූන් යටතට ගැනීම ය.

(4)

කැටයම් හා මූර්ති කලාවක් බිහි වීම ය.

36. “මාගේ මේ ව්‍යායාමය බුද්ධ ශාසනයේ චිරස්ථිතිය පිණිස මිස කිසි කලෙකත් රජ සැප පිණිස නොවන්නේය " මේ සටන් පාඨය පෙරදැරි කරගෙන කටයුතු කළ පාලකයා කවුද?

(1)

වළගම්බා මහ රජතුමා

(2)

ධාතුසේන මහ රජතුමා

(3)

මහ පැරකුම්බා මහ රජතුමා

(4)

දුටුගැමුණු මහ රජතුමා

37. පන්සිය පනස් ජාතක පොත් වහන්සේ ලියැවුණේ,

(1)

පොළොන්නරු යුගයේ දී ය.

(2)

දඹදෙණි යුගයේ දී ය.

(3)

කුරුණෑගල යුගයේ දී ය.

(4)

අනුරාධපුර යුගයේ දීය.

38. අනාබද්ධ බුද්ධ ප්‍රතිමාවකට නිදසුනක් වන්නේ,

(1)

අවුකන බුද්ධ ප්‍රතිමාවයි.

(2)

මාළිගාවිල බුද්ධ ප්‍රතිමාවයි.

(3)

ඕළුවිල බුද්ධ ප්‍රතිමාවයි.

(4)

සැස්සේරුව බුද්ධ ප්‍රතිමාවයි.

39. ආමලකාකාර දාගැබක ගර්භයේ ස්වරූපය අනුව එය,

(1)

නෙළුමක හැඩය ගනී.

(2)

නෙල්ලි ගෙඩියක හැඩය ගනී.

(3)

කළයක හැඩය ගනී.

(4)

සීනුවක හැඩය ගනී.

40. " සම්බුදු සසුන බේරා ගැනීමට තවත් විසිපස් වතාවක් මේ දඹදිව ඉපදේවා " යන ප්‍රාර්ථනය කළේ කවුද ?

(1)

හෙන්රි ස්ටීල් ඕල්කට් තුමා ය.

(2)

රේරුකානේ චන්දවිමල මහ නාහිමිය.

(3)

මිගෙට්ටුවත්තේ ගුණානන්ද හිමියන් ය.

(4)

ශ්‍රීමත් අනගාරික ධර්මපාල තුමා ය.